Κλάδεμα ελιάς

Ο κλαδευτής οφείλει να λαμβάνει υπόψιν του συνολικά τους παράγοντες που εισέρχονται όπως:

• είδος ελιάς (Βλαστοφόρα ή μη ποικιλία, κλπ)
• κλιματολογικές συνθήκες (Ύπαρξη Παγετών, Ξηρασίας, Υγρασία και Ανέμων)
• κατάσταση εδάφους (Κατακράτηση υγρασίας, θρεπτική κατάσταση, μηχανική σύσταση, κλπ)
• τρόπος καλλιέργειας (βιολογικός ή μη κλπ)
• τρόπος συγκομιδής (Μηχανικός ή μη κλπ)
• κατάσταση κάθε δέντρου (Όγκος κόμης, θρεπτική κατάσταση, ύψος κλπ)
• μείωση κόστους καλλιέργειας (αειφόρα καλλιέργειας, μείωση εκροών κλπ)
• αύξηση παραγωγής
• Πυκνότητα φύτευσης, 
• Κίνηση μέσα στο χωράφι

Βασικές γνώσης της ελιές

• Φυσιολογία της ελιάς
• Κυριαρχία της κορυφής
• Διαχείριση Βλαστών
• Διαχείριση Λαίμαργων
• Διαχείριση Παραφυάδων
• Διαχείριση Φωτεινότητας
• Διαχείριση Αερισμού
• Διαχείριση Ύψους

  Η ελιά να έχει: 

• Φύλλα, πολλά φύλλα. 
• Το σχήμα να μοιάζει με μπάλα και η παραγωγική ζώνη της να είναι κοντά στον κεντρικό κορμό. Δεν απομακρυνόμαστε από τον κεντρικό κορμό. 
• Το ύψος των δέντρων να κρατιέται χαμηλά ώστε να διευκολύνεται η συγκομιδή. 
1. Λαίμαργοι Βλαστοί
• Λαίμαργοι στα σημεία καμπής είναι πολύτιμοι για αντικατάσταση των εξαντλημένων κλώνων (ποδιές)
• Λαίμαργοι στη βάση διακλαδώσεων αποδεικνύουν πρόβλημα στην κυκλοφορία των χυμών και ανάγκη για αναγκαστικό κλάδεμα
• Πολλά κολορίζια, υποδηλώνουν 1) ελαττωματική κυκλοφορία των χυμών, (ζημιά στον κορμό) και ανάγκη για πολύ αυστηρό κλάδεμα και αντικατάσταση ή 2) πολύ Αυστηρό κλάδεμα.
2. Το κλάδεμα καρποφορίας θα πρέπει να εξασφαλίζει και να λαμβάνει υπόψη τα παρακάτω:
• άριστη χρήση του φωτός, δηλαδή να αποφεύγονται οι σκιάσεις, να μην μπλέκονται τα κλαριά και τέλος τα κλαριά να έχουν "φορά ακτινικά" από τον κορμό προς τα έξω.
• Η σκίαση μειώνει την καρποφορία. Η ζώνη καρποφορίας έχει βάθος περίπου μισό μέτρο από την περιφέρεια της κόμης.
• ισόρροπη ανάπτυξη των κυρίων βραχιόνων του σκελετού
• αποφυγή αυστηρού κλαδέματος (μείωση σχέσης φύλλα/ ξύλο)
• ισορροπία μεταξύ βλάστησης και καρποφορίας
• επιμήκυνση στην περίοδο καρποφορίας
• να προστατεύεται το δένδρο από το γηρασμό και να εξασφαλίζεται η ζωηρότητά του
• να είναι οικονομικό
• να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη ότι το νερό είναι ο κυριότερος παράγοντας που περιορίζει την παραγωγικότητα στις ξηρικές καλλιέργειες
3. Μεγάλα μεσογονάτια διαστήματα. Όταν τα φυτά σε μία καλλιέργεια είναι παραπάνω συνωστισμένα από όσο θα έπρεπε, απαιτούν παραπάνω ηλιακό φως και προφανώς πασχίζουν για αυτό. Τα φυτά λοιπόν, σε αυτήν την περίπτωση παράγουν μεγαλύτερες ποσότητες γιββερελλινών και αυξινών στις ανώτερες περιοχές ανάπτυξής τους. Οι προαναφερθείσες ορμόνες αναγκάζουν το φυτό σε ταχύτερη ανάπτυξη, ώστε αυτό να μπορέσει να ανταγωνιστεί καλύτερα για το διαθέσιμο ηλιακό φως. Η ταχύτερη ανάπτυξη του φυτού δημιουργεί κατ’επέκταση και μεγαλύτερα μεσογονάτια διαστήματα. Όταν τελικά το φυτό τα καταφέρει να φωτοσυνθέσει με τον επιθυμητό ρυθμό του, οι ορμόνες θα μειωθούν και ο ρυθμός ανάπτυξης θα επανέλθει σε φυσιολογικά επίπεδα.
4. Ψαλιδίζω τις άκρες των κλαδιών στο υγειές σημείο, μετά από ξηράνσεις, προσβολές κλπ για να "πετάξει" γρηγορότερα νέα υγιή βλάστηση.
5. Το σύνολο των κλαδιών που αποτελούν τα μπράτσα της ελιάς δεν πρέπει να ξεπεράσει το μέγεθος του κεντρικού κορμού.