Δεν συνδιάζονται Λιπάσματα Ασβεστίου με Λιπάσματα Φωσφόρου και Θείου.
Δεν συνδιάζονται Λιπάσματα Ασβεστίου με Χαλκό.
Δεν συνδιάζονται Λιπάσματα Ψευδαργύρου με Χαλκό.
Δεν συνδιάζονται Λιπάσματα Μαγνησίου με Λιπάσματα Φωσφόρου και Θειικά.
Δεν συνδιάζονται Αμινοξέα με Χαλκούχα σκευάσματα.
Τα σκευάσματα με Φύκια δεν συνδέονται με έλαια.
Ψεκάζουμε 12 ημέρες πριν την συγκομιδή με αιθυλένιο (ETHREL 48SL TOP δραστική ουσία Ethephon 48%). Προσοχή το αιθυλένιο είναι ορμόνη οπότε πρέπει να είμαστε ακριβείς με τη δοσολογία και τις οδηγίες του σκευάσματος που θα χρησιμοποιηθεί. Συνήθως χρειάζεται και προσθήκη αζώτου διότι προκαλεί και αποφύλλωση. Επίσης μπορούμε να εφαρμόσουμε διαφυλλικο λίπασμα Φωσφορικού Μονο-Καλίου (0-52-34), έτσι ώστε να μειωθεί η δύναμη συγκράτησης των καρπών. Με αυτήν την τακτική αυξάνουμε την ταχύτητα συγκομιδής, μειώνουμε τον τραυματισμό των δέντρων που προκαλούνται από την επιμονή να πέσουν όλες οι ελιές και τέλος μπορούμε να συγκομίζουμε νωρίτερα αποφεύγοντας το συνωστισμό στο ελαιοτριβείο, με καλύτερες καιρικές συνθήκες, μεγαλύτερη διάρκεια ημέρας και πιο εύκολη εύρεση εργατών. Τελικά αυξάνεται η απόδοση μειώνοντας το κόστος.
Συνταγές:
1. αιθυλένιο 0.01-0.02%,
2. Αιθυλένιο 0.05% συν 3% Φωσφορικό Μονο-Κάλιο (0-52-34) MPK συν 0,7% μη ιοντικός διαβρέκτης
Ψεκάζουμε με σκευάσματα ψευδαργύρου, χαλκού και κιτρικού οξέος από την έναρξη της Άνοιξης έως και τον Σεπτέμβριο περίπου μία φορά το μήνα.
Τα Ακάρεα Eriophyidae (Eriophyes oleae, Aceria oleae) τρέφονται με τα νεαρά φύλλα, τις ταξιανθίες και τους καρπούς. Έτσι πέρα του ότι τα δέντρα εξασθενούν οδηγούμαστε σε μείωση ανθοφορίας και καρπόπτωση. Ευνοϊκές συνθήκες ανάπτυξης των Ακάρεων είναι πρωτίστως οι ήπιες καιρικές συνθήκες.
Τα συμπτώματα είναι:
Τα αργιλώδη εδάφη είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά (θετικά φορτισμένα) διότι έχουν μεγάλη ικανότητα συγκράτησής τους (από τα αρνητικά φορτισμένα στοιχεία μόρια της αργίλου), σε σχέση με πιο αμμώδη ή μέσης σύστασης εδάφη.
Αυτά τα βαριά εδάφη δυσκολεύουν την οξυγόνωση των ριζών λόγω του ότι έχουμε μικρό πορώδες. Επίσης νερό-κρατούν προκαλώντας ασφυξία στις ρίζες. Τέλος της μεγάλης πλαστικότητας του εδάφους αυτού, παρατηρούμε έντονες ρυγματώσεις που καταστρέφουν τις ρίζες, κυρίως τις επιφανειακές.
Για την βελτίωση των συνθηκών της ριζόσφαιρας προτείνεται κατά την χειμερινή περίοδο που τα δέντρα είναι στο λίθαργο, προσθήκη ζεόλιθου ή και ατταπουλγίτη με κοκκομετρία ριζιού μαζί με κοπριά και φώσφορο καθώς και προσθήκη Ποταμίσιας αμμού ακολουθούμενη από ενσωμάτωση σε βάθος έως το πολύ 20 εκατοστά.
Με την παραπάνω πρακτική θα επιτύχουμε καλύτερο αερισμό των ριζών, αύξηση της διαθεσιμότητας του νερού στις ρίζες, μειώνοντας παράλληλα την πλαστικότητα του εδάφους.